Το τοπίο είναι τόσο απόκοσμο που έχει χρησιμοποιηθεί ως μοντέλο για την προσομοίωση συνθηκών στα εδάφη του πλανήτη Άρη! Τα εδάφη της είναι ένα μείγμα αλάτων, άμμου και ξερής λάβας σε μία έκταση 181.300 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μεγαλύτερη δηλαδή από ολόκληρη την ελληνική επικράτεια!
Καλώς ήλθατε στην έρημο της Ατακάμα στη Βόρειο Χιλή. Μία αχανής περιοχή που εκτείνεται από τις Άνδεις ως τον Ειρηνικό Ωκεανό, το ξηρότερο σημείο σε όλη τη γη!
Πόσο άνυδρο; Κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ ξηρασίας, καθώς έχει καταγραφεί μία περίοδος 400 ετών χωρίς βροχή, που διεκόπη το 1971, μία περιοχή 100 φορές πιο ξηρή από το δεύτερο ξηρότερο μέρος στον πλανήτη, την κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια!
Η επαρχία της Ατακάμα είναι μία από τις 16 διοικητικές περιφέρειες της Χιλής και παρότι είναι μία από τις μεγαλύτερες σε έκταση είναι (διόλου παράξενο) και η πιο αραιοκατοικημένη.
Αν δεν υπήρχε το πλούσιο σε ορυκτά και μέταλλα υπέδαφός της, αν δεν υπήρχαν τα μεταλλωρυχεία, που καλύπτουν το 90% των εξαγωγών της περιοχής και το 45% του ακαθάριστου τοπικού προϊόντος, τότε κανείς δεν θα ενδιαφερόταν να μείνει εκεί, σε μία περιοχή, όπου ακόμα και η κάθε αναπνοή είναι μία πολύπλοκη υπόθεση!
Το 1956 η ανακάλυψη ενός νέου κοιτάσματος χαλκού κάπου στη μέση του πουθενά στην επαρχία της Ατακάμα, δημιουργεί αρχικά έναν νέο συνοικισμό για τους εργάτες της αμερικανικής εταιρίας που αναλαμβάνει την εξόρυξη / εκμετάλλευση μέσω του νέου χαλκορυχείου, ο οποίος σταδιακά αρχίζει να επεκτείνεται να γίνεται μία μικρή πόλη, που σχεδιάζεται κυριολεκτικά από το μηδέν, πάνω σε εδάφη που θυμίζουν σεληνιακό τοπίο!
Η πόλη βαφτίζεται «Ελ Σαλβαδόρ» και το τελικό σχήμα της μοιάζει με ένα ρωμαϊκό κράνος, μια περικεφαλαία. Ο θρύλος λέει πως στο πρώτο ταξίδι στη μέση του πουθενά ένα υψηλόβαθμό στέλεχος της Anaconda Mining Company είναι μαζί με τον γιο του, ο οποίος στην μέση της ερήμου κάπου έχασε το αγαπημένο του παιχνίδι, ένα ρωμαϊκό κράνος.
Αυτό αποτέλεσε την αρχιτεκτονική έμπνευση για τον σχεδιασμό της πόλης, με τον πατέρα να δείχνει πολλά χρόνια αργότερα μία αεροφωτογραφία του Σαλβαδόρ και να του λέει: «Θυμάσαι γιε μου το παιχνίδι που έχασες μικρός; Κοίταξε το, μόλις βρέθηκε»!
Μία πόλη που χτίστηκε σε υψόμετρο 2.400 μέτρων, αποκλειστικά για οικογένειες εργατών στα ορυχεία και η οποία μοιάζει περισσότερο με σκηνικό από ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Κομπρεσάλ – Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα στοίχημα
Ο Κομπρεσάλ (η ομάδα του χαλκού δηλαδή) ιδρύεται ως αθλητικός φορέας το 1979, περισσότερο ως φορέας διασκέδασης σε μία πόλη, στην οποία δεν υπάρχει τίποτα για να ξεσκάσουν οι κάτοικοι της. Το γήπεδο της, το «Εστάντιο ντελ Κόμπρε» (το Στάδιο του Χαλκού) για κάποιο λόγο χτίζεται για να χωράει δυο φορές τον πληθυσμό της πόλης, που στο πέρασμα των ετών μειώνεται, σε ανάλογο βαθμό με τα κοιτάσματα χαλκού.
Το δυσκολότερο κομμάτι αυτής της ποδοσφαιρικής προσπάθειας; Η διατήρηση του χλοοτάπητα, σε μία περιοχή, που λέει το νερό… νεράκι.
Τα παρατσούκλι της Κομπρεσάλ είναι «El milagro del deserto», το θαύμα της ερήμου. Διότι σε ένα μέρος όπου κανείς δεν θέλει να μείνει, έχει πάρει ένα πρωτάθλημα, έχει χάσει άλλο ένα τελευταία αγωνιστική, έχει παίξει Κόπα Λιμπερταδόρες, μετρά 30 σεζόν στην πρώτη κατηγορία, κάτι εξωπραγματικό για μία πόλη που πλέον αριθμεί 8.500 κατοίκους.
Το ταξίδι στην έρημο είναι σκέτος μπελάς για κάθε αντίπαλο και όχι λόγω του υψομέτρου. Η Κομπρεσάλ είναι φέτος αήττητη στο πρόγραμμα αγώνων στο σπίτι της, την ώρα που η Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα βρίσκεται σε μεγάλη κρίση.
Ο αποκλεισμός από τους ομίλους του Κόπα Λιμπερταδόρες και από το Κύπελλο έχει φέρει τεράστια πίεση στον προπονητή Τιάγκο Νούνιες, ο οποίος παίζει το κεφάλι του.
Και δεν υπάρχει χειρότερο μέρος για έναν προπονητή να παίζει το κεφάλι του από την έρημο της Ατακάμα.
Πάμε με τον άσο της ομάδας του χαλκού σε draw no bet στο στοίχημα που προσφέρεται σε τιμές που φτάνουν το 1,90 στην Betsson.
